Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα γιορτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Χριστουγεννιάτικα βιβλία για μικρά παιδιά

Φέτος προτείνω βιβλία χριστουγεννιάτικα με πραγματικό νόημα που θα βοηθήσουν τα παιδιά να εννοήσουν  τη μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας μας!

Δεν είναι διαφήμιση ,απλά είναι προσωπικές επιλογές που θα πρότεινα σε γονείς με μικρά παιδάκια!



ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ....






ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ







Αποτέλεσμα εικόνας για παραδοσιακα χριστουγεννιατικα παραμυθια

Αποτέλεσμα εικόνας για παραδοσιακα χριστουγεννιατικα παραμυθια


Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Κατασκευη για την Υψωση Τιμιου Σταυρου και παροιμιες

χρωματιζω την εικονα
http://nipiablog.blogspot.gr/2011/09/14.html
http://nipiablog.blogspot.gr/2012/09/14.html



παροιμιες

Βοηθάει ο Αι- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει το αμπάρι κι ο ληνός.
Του Σταυρού κοίτα και τ’ Αϊ Γιωργιού ξεκίνα.

Του Σταυρού σταύρωνε και δένε.(παροιμία ναυτική )

Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.

Η Ύψωση του Τίμιου Σταυρού...

14 Σεπτεμβρίου, γιορτάζει ο Σταύρος και η Σταυρούλα, καθώς η ημέρα είναι αφιερωμένη στην Ύψωση του Τίμιου Σταυρού από την Αγία Ελένη, μητέρα του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Ας δούμε όμως πώς έγιναν τα γεγονότα (σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση) μέσα από ένα ωραίο άρθρο του συνάδελφου και φίλου Αντώνη Κρασάκη από το παδικό ιστολόγιο "ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ":

Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού φάνηκε στο θαυμαστό όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, το 312, ενώ βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου κοντά στη Ρώμη. Ο Κωνσταντίνος εξέφραζε την νέα εποχή, σε αντίθεση με τους συναυτοκράτορές του, οι οποίοι εξέφραζαν και προσπαθούσαν να συντηρήσουν τον παλιό κόσμο, που κατέρρεε ραγδαία. Ο μεγάλος αυτοκράτορας είδε στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι, το σημείο του σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», επίσης σχηματισμένη με αστέρια.

Ήταν η 28η Οκτωβρίου 312. Από εκείνη την ώρα έδωσε διαταγή το σημείο αυτό να γίνει το σύμβολο του στρατού του. Χαράχτηκε παντού, στις ασπίδες των στρατιωτών, στα κράνη, στα λάβαρα, και αλλού. Το 326 αναχώρησε για τους Αγίους Τόπους η ευσεβής χριστιανή μητέρα του Αγία Ελένη. Με την γενναία επιχορήγηση του Κωνσταντίνου άρχισε το κτίσιμο λαμπρών ναών επί των ιερών προσκυνημάτων. Επίκεντρο ήταν ο Πανάγιος Τάφος του Κυρίου.

Στο σημείο εκείνο ο αυτοκράτορας Αδριανός είχε κτίσει το 135, κατά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ, Ναό της Αφροδίτης. Πρώτη ενέργεια της Αγίας Ελένης ήταν η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού, ο οποίος είχε ριχτεί από τους Ρωμαίους σε παρακείμενη χωματερή. Σύμφωνα με την παράδοση, οδηγήθηκε εκεί από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, το γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές τελικά βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από θαύμα. Ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήρθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.

Η πιστή βασιλομήτωρ, με δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον ύψωσε στο φρικτό Γολγοθά και τον τοποθέτησε στο Ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε ανεγείρει η Αγία πάνω από τον Πανάγιο Τάφο και ο οποίος σώζεται ως σήμερα.

Το σημαντικό αυτό γεγονός σημάδεψε τη ζωή της Εκκλησίας και γι’ αυτό άρχισε να γιορτάζεται ως λαμπρή ανάμνηση. Έτσι καθιερώθηκε η μεγάλη γιορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. 

Αναδημοσίευση από το φιλικό ιστολόγιο

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

“Να τα πούμε όπως παλιά? Γιορτινά και κρητικά»2

 
“Να τα πούμε όπως παλιά? Γιορτινά και κρητικά»

Α’ και Β’ Αφηγητής μαζί:
Καλήν εσπέραν άρχοντες
εδώ στη γειτονιά μας
να δείτε πώς τα ψάλλουμε εμείς τα κάλαντά μας

Γ΄ Αφηγητής:

Μα καθίστε αναπαυτικά
Γιατί έχει ταξίδι
Στου χρόνου τα παλιά καλά
Και στου μυαλού τη μνήμη

( τα 4 παιδιά τρέχουν στο 1ο σπίτι σύγχρονη εποχή)

Παιδιά όλα μαζί:

Να τα πούμε;

Νοικοκύρης 1:

Πείτε τα

Παιδιά όλα μαζί:

«Καλήν  εσπέραν άρχοντες….»  «Και του χρόνου»
(ο νοικοκύρης τους δίνει πολύ λίγα χρήματα. Η πόρτα του κλείνει. Τα παιδιά πάνε μπροστά στη σκηνή και μετράνε τα λεφτά)

Παιδί Α:

Τίποτα δε βγάλαμε

Παιδί Β:

Πάμε και στο άλλο σπίτι
(πάνε στο 2ο σπίτι. )

Παιδιά όλα μαζί:

Να τα πούμε;

Νοικοκύρης 2:

Μας τα παν άλλοι
(Τα παιδιά επανέρχονται μπροστά στη σκηνή και απογοητευμένα λένε)

Παιδί Α:

Τα κάλαντα τα είπαμε πάρα πολύ καλά
Μα νιώσαμε μια παγωνιά στων ανθρώπων την καρδιά

Παιδί Β:

Τα χρήματα που παίρνουμε και πάλι είναι λίγα
Δε φτάνουνε να πάρουμε παιχνίδια απ’ τη βιτρίνα

Παιδί Γ:

Δε φτάνει μόνο αυτό μον’ είναι κάτι ακόμα
Εχάσαν την υπομονή για των παιδιών τη μαγική στιγμή

Παιδί Δ:

Μην απογοητεύεστε πάντα υπάρχει ελπίδα
Πάμε στο σπίτι το παλιό που είναι έξω απ’ το χωριό

(τα παιδιά πάνε στο σπίτι της γιαγιάς Αργυρώς)

Παιδιά όλα μαζί:

Να τα πούμε κυρά Αργυρώ;

Κυρά Αργυρώ:

Να τα πείτε
(Τα παιδιά λένε τα κάλαντα)
Ελάτε να σας φιλέψω!
Ώσπου να φάτε το γλυκό, μια ιστορία θα σας πω…
Όταν ήμουνα μικρή……

(με τα χέρια της δείχνει μπροστά και με μικρά βηματάκια πάει προς τα πίσω…
Μπαίνουν μέσα Η Αργυρούλα η γιαγιά όταν ήταν μικρή και ο αδερφός της το Γιωργιώ)

Αργυρούλα:

Γιωργιώ Γιωργιώ! Έλα τρέχα! Ο πατέρας θα σφάξει το χοίρο μας!

Γιωργιώ:

Να τον παρακαλέσουμε να μας δώσει τη φούσκα να παίξουμε μπάλα!
(Αγκαλιάζονται, κρατιούνται χέρι χέρι και τρέχουν προς τον πατέρα…)

Πατέρας:

Με το καλό παιδιά μου! Γυναίκα και του χρόνου. Ο Θεός να μας έχει καλά!
(κάνει πως σφάζει το χοίρο)

Γυναίκα:

Άντρα μου χρόνια πολλά! Βάλε εδώ τα κομμάτια του χοίρου γιατί έχω πολύ δουλειά. Πρέπει να φτιάξω τον κιμά, τα σίγλινα, το απάκι, να ετοιμάσω γλίνα.

Γιωργιώ:

Μάνα μην ξεχάσεις και λουκάνικα!

Αργυρώ:

Και το καπνιστό!

Γυναίκα:

Έννοια σας παιδιά μου!

(Η σκηνή κλείνει και αλλάζει σκηνικό. Είμαστε στη γειτονιά. Οι ζυμώτρες ετοιμάζονται να μπούνε στη σκηνή. Ο μπακάλης έτοιμος και το γειτονόπουλο.)

Κυρά Κατίνα:

Γιαννιώωωωωω, Γιαννιώωωωωωω. Τρέχα βρε στου μπακάλη του Νικολή να μου πάρεις λίγο ροδόνερο να φτιάξομε Χριστόψωμο!

Γειτονόπουλο Γιαννιώ:

Ναι θεία τρέχω!

Κυρ Νικολής μπακάλης:

Καλώς το το Γιαννιώ. Ίντα θες να πάρεις;

Γιαννιώ:

Μ’ έστειλε η κυρά Κατίνα. Θέλει λέει ροδόνερο να φτιάξει το χριστόψωμο.

Κυρ Νικολής:

Ορίστε βρε Γιαννιώ. Να , πάρε και ξεροτήγανο να φας απού τα ‘σασε η γυναίκα μου!

Γιαννιώ:

Ευχαριστώ κυρ Νικολή!
(το παιδί τρέχει στην κυρά Κατίνα)
-Ορίστε το ροδόνερο

Κατίνα:

Πήγαινε Γιαννιώ μου να φωνάξεις και της Φρόσως να ‘ρθει να μου συνδράμει μια ολιά!
( Ο Γιάννης τρέχει και φωνάζει τη Φρόσω στην άκρη της σκηνής)

Φρόσω:

Γεια σου Κατίνα μου! Ιντά ναι αυτή η μυρωδιά;! Μοσχοβολάει η γειτονιά!

Κατίνα:

Φτιάχνω το Χριστόψωμο. Έλα να φτιάξουμε τα ξόμπλια να στολίσουμε την κουλούρα.
Εσύ την όρνιθα την έβαλες στο τσικάλι;

Φρόσω:

Η κότα βράζει και το πρωί μετά την εκκλησία θα πιούμε το ζουμί να ζεσταθούμε!
40 μέρες ήταν η νηστεία για χάρη του Χριστού μας. Αύριο λοιπόν θα το γιορτάσουμε!

Κατίνα:

Και του χρόνου Φρόσω μου!

Φρόσω:

και του χρόνου Κατίνα μου!
(Φιλιούνται αγκαλιάζονται …..κλείνει η σκηνή)
(η σκηνή ανοίγει με χαμηλό φωτισμό! Είναι παραμονή Χριστουγέννων βράδυ)
(εμφανίζονται 4 παιδιά με φαναράκια και καλάθι)

Παιδί Α:

Ήρθε η ώρα μας παιδιά, τα κάλαντα να πούμε
Για του Χριστού τον ερχομό, σε όλους να ευχηθούμε!

Παιδί Β:

Τι χαρά είναι απόψε αυτή που νιώθω στην καρδιά μου
Τα κάλαντα θα ψάλλουμε αυτή είναι η χαρά μου

Παιδί Γ:

Πάμε να ξεκινήσουμε, η ώρα έχει περάσει
Και στου χωριού μας τις αυλές το μήνυμα να φτάσει

Παιδί Δ…… (Ζαχαρένια κρατάει το καλάθι)


(ακούγονται τα κρητικά κάλαντα από το cd)
(οι 3 νοικοκυραίοι βγαίνουν από τα σπίτια τους κρατώντας λάδι, μελομακάρονα και αβγά)
(αφού τελειώσουν τα κάλαντα λένε…)

Νοικοκύρης Α:

Τ’ άστρο λαμπρό τση Βηθλεέμ και του Χριστού η Γέννα
Να σας χαρίσουνε πολλά και χρόνια ευτυχισμένα!

Νοικοκύρης Β:

Η Άγια μέρα να σκορπά χαρά στο σπιτικό σας
Βάλσαμο να ναι στο κακό κι άγγελος στο πλευρό σας!

Νοικοκύρης Γ:

Ο νεογέννητος Χριστός να φέρει τη γαλήνη
Φώτιση να χετε στο νου και στην καρδιά ειρήνη!

(παίρνουν τα κεράσματα και η αυλαία κλείνει)
(Ανοίγει η σκηνή με τη γιαγιά Αργυρώ και τα παιδιά ξανά στο σήμερα)
(Η γιαγιά σκουπίζει τα μάτια της με το μαντήλι)

Γιαγιά Αργυρώ:

Αυτά ήταν τα Χριστούγεννα που ζούσαμε παιδιά
Με αγάπη με ομόνοια με ειρήνη στην καρδιά

Γι αυτό ακούστε με καλά μια συμβουλή κρατήστε!
Τση Κρήτης την παράδοση ποτές να μην αφήστε!

Παιδιά όλα μαζί:

Γιαγιά σ’ ευχαριστούμε!
Γι αυτό κι εμείς τα κάλαντα τα κρητικά θα πούμε!

(όλα τα παιδιά ανεβαίνουν στη σκηνή και τραγουδάνε όλοι μαζί τα κρητικά κάλαντα)
(Υπόκλιση!!!!!)

Τέλος

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

"Να τα πούμε όπως παλιά; Γιορτινά και Κρητικά"

Η φετινή μας γιορτή θα ασχοληθεί με τα παραδοσιακά ξεχασμένα Χριστούγεννα μιας άλλης εποχής.. 
Τα έθιμα της Κρήτης θα ζωντανέψουν μέσα από την παράστασή μας κι έτσι οι μικροί θα μάθουν και οι μεγάλοι θα ξαναθυμηθούν και οι πιο μεγάλοι θα συγκινηθούν!


Ιστορία:
Δυο αφηγητές αναγγέλουν την ιστορία.
Η παράσταση ξεκινά με 4 παιδιά στη σύγχρονη ζωή που λένε τα κλασσικά κάλαντα σε ένα σπίτι. Ο σπιτονοικοκύρης τους δίνει πολύ λίγα χρήματα. Η πόρτα κλείνει και διαμαρτύρονται μεταξύ τους για τα χρήματα. Πάνε στο 2ο σπίτι όπου ο σπιτονοικοκύρης τους λέει ότι "μας τα παν άλλοι". Τα παιδιά απογοητευμένα βλέπουν στο βάθος το σπίτι της κυρά Αργυρώς και χτυπάνε και σ' αυτήν την πόρτα. Αφού λένε τα κάλαντα η γιαγιά κερνάει τα παιδιά γλυκό και μέχρι να φάνε τους διηγείται την ιστορία που θα εκτυλιχτεί μπροστά μας στη συνέχεια. 
Ετσι η παράσταση συνεχίζεται βλέποντας την κυρα Αργυρώ ως μικρή Αργυρούλα όταν ήταν αυτή παιδί και πώς ήταν τα Χριστούγεννα τότε.
Ο πατέρας της Αργυρούλας ετοιμάζεται να σφάξει το χοίρο και η γυναίκα του πλένει τα τσικάλια για να βάλει μέσα τα κομμάτια το κρέας και να φτιάξει τα σίγλινα την τσιλαδιά, το απάκι, τα λουκάνικα κτλ. Η Αργυρώ και ο αδερφός της ζητάνε από τον πατέρα την κύστη του γουρουνιού για να την φουσκώσουν και να παίξουν μπάλα.. η "φούσκα".


Επόμενη σκηνή δείχνει ένα παιδί να τρέχει στον μπακάλη να αγοράσει ροδόνερο. Το χρειάζονται οι δυο γειτόνισσες ζυμώτρες της γειτονιάς που φτιάχνουν το χριστόψωμο. Πλάθουν τις κουλούρες και φτιάχνουν τα περίφημα κρητικά ξόμπλια για να τις στολίσουν. Η κότα είναι στο τσικάλι και βράζει για να πιούνε το κοτόζουμο όταν γυρίσουν από την εκκλησία.


Τα παιδιά συζητούν για τη νηστεία και περιμένουν πώς και πώς να έρθει η μέρα των Χριστουγέννων για να κοινωνήσουν και να πιούν κοτόζουμο και να φάνε κουραμπιέ!


Ετσι λοιπόν η παραμονή Χριστουγέννων φτάνει στο βράδυ. Τα παιδιά ετοιμάζονται σε μια παρεα και βγαίνουν να πούν τα κάλαντα κρατώντας ένα καλάθι για τα κεράσματα κι ένα φαναράκι για να βλέπουν.
Πάνε στο 1ο σπίτι και λένε τα κρητικά κάλαντα και ο νοικοκύρης τους φιλεύει αβγά! Πάνε και στα επόμενα 2 σπίτια και λένε τα κρητικά κάλαντα και οι νοικοκυραίοι βγαίνουν και τους δίνουν λάδι και μελομακαρούνες. Οι γείτονες χαιρετιούνται εγκάρδια μεταξύ τους και όλοι μαζί ψάλλουν το "Η παρθένος σήμερον"


Τα παιδιά τρώνε τις μελομακαρούνες και δοξάζουν το Θεό.


Επανερχόμαστε στο σήμερα.. Η γιαγιά Αργυρώ συγκινημένη σκουπίζει τα μάτια της με το μαντήλι. Παρακαλάει τα παιδιά να κρατάνε τις παραδόσεις τους και να μη τα νοιάζει αν θα πάρουν δώρα και λεφτά.


Τα παιδιά σηκώνονται της φιλούν το χέρι και όλοι μαζί τραγουδάνε τα κρητικά κάλαντα για τελευταία φορά!

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Τα κάλαντα της Κρήτης και τα Βυζαντινά Κάλαντα Χριστουγέννων!


Χριστούγεννα
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη
εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και φουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα
να που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ' ένα χρυσό βεργάλι
κι η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι
είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις

Γι απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ' ασκάκι

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλικάρια
κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα
και ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν' ανοίξεις
να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις...


 Πρωτοχρονιά

Ανοίξετε τη πόρτα σας
τα κάλαντα να πούμε
και βάλτε και μιά ρακή,
για να σας ευχηθούμε

Ταχιά ταχιά'ναι αρχιχρονιά
Πρώτη γιορτή του χρόνου,
αρχή που βγήκε ο Χριστός
στη γη να περιπατήσει.

Και εβγήκε και χαιρέτησε
όλους τους ζευγολάτες.
Και ο πρώτος που χαιρέτησε
ήταν Άγιος Βασίλης

Καλώς τα κάνεις Βασιλειό,
καλόν ζευγάριν έχεις.
Καλό το λες αφέντη μου καλό
και ευλογημένο,

η χάρη σου το βλόγησε
με το δεξιό σου χέρι,
με το δεξιό με το ζερβό
με το μαλαματένιο.

Για πες μου Άη Βασίλη μου
πόσα μουζούρια σπέρνεις;
Σπέρνω σταράκι δώδεκα,
κριθάρι δέκα πέντε
ταγή και ρόβι δεκαοχτώ
κι από νωρίς στο στάβλο.

Φέρε καρύδια, κάστανα,
πανιέρια λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί
να πιουν τα παλικάρια

Και από την μαύρη όρνιθα
κανένα αβγουλάκι
και αν είναι από τη γαλανή
ας είν’ και ζευγαράκι

Και από το λαδοπίθαρο
σκια μια οκά λαδάκι
και ας είναι και περσότερο
κρατούμε 'μείς ασκάκι

Τέσσερα πέντε πράγματα
που τάχει η περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας
να πούμε καλησπέρα.






ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν,
και εν τη Παρθένω κατώκησεν.
Έρουρεμ, έρουρεμ
έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

Βασιλεύς των όλων και Κύριος
ήρθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι.
Έρουρεμ, έρουρεμ
έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε,
τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε.
Έρουρεμ, έρουρεμ
έρου έρου έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

Δέξου Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου,
Βασιλέα πάντων και Κύριον
Έρουρεμ, έρουρεμ,
έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,
δώρα προσκομίζοντες άξια.
Έρουρεμ, έρουρεμ
έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

Χριστούγεννα στην Κρήτη

Παλιότερα τα Χριστούγεννα ήταν πιο απλά, πιο ζεστά, πιο κοντά ίσως στο πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων. Πολλές από τις παραδόσεις αιώνων εξακολουθούν να υπάρχουν αναλλοίωτες κι έτσι τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα διατηρούν την ιδιομορφία τους και αρκετά από τα έθιμα τους.

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Το θρησκευτικό συναίσθημα κι η πρακτική ήταν σαφώς πιο έντονα και σχεδόν 40 μέρες νωρίτερα ξεκινούσε η Νηστεία Των Χριστουγέννων. Οι πιστοί δεν κατανάλωναν καθόλου ζωικά προϊόντα: κρέας, γαλακτοκομικά, αυγά.

Προετοιμασίες για τα Χριστούγεννα

Πλησιάζοντας προς τα Χριστούγεννα, άρχιζαν οι προετοιμασίες ώστε όλα να είναι έτοιμα για την μεγάλη γιορτή. Τα σπίτια καθαρίζονταν σχολαστικά και λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές έφτιαχναν τα μελομακάρονα, τα οποία φυσικά τρώγονταν την ημέρα των Χριστουγέννων με την λήξη της νηστείας.
Στο παρελθόν τα μελομακάρονα ήταν αποκλειστικά για τα Χριστούγεννα κι οι κουραμπιέδες για την Πρωτοχρονιά. Σήμερα όμως ο διαχωρισμός αυτός δεν τηρείται.

Ο χοίρος των Χριστουγέννων

Στην Κρήτη παλιότερα ήταν έθιμο να μεγαλώνει κάθε οικογένεια στο χωριό ένα γουρούνι, το «χοίρο», όπως το έλεγαν. Ο χοίρος σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων κι ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα. 

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, οι χωρικοί έκοβαν το κρέας του χοίρου και έφτιαχναν:
•  λουκάνικα
•  απάκια: καπνιστό κρέας
•  πηχτή (τσιλαδιά): αφαιρείται κάθε ίχνος κρέατος από το κεφάλι του γουρουνιού και όλα μαζί βράζονται. Ο ζωμός με ειδική προετοιμασία μετατρέπεται σε πηχτό ζελέ που μέσα του βρίσκονται τα κομμάτια του κρέατος.
•  σύγλινα, δηλαδή το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου. Το λίπος έπηζε μόλις έχανε τη θερμότητα του και το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί έτσι για αρκετούς μήνες.
•  ομαθιές, τα έντερα του χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι.
•  τσιγαρίδες, κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό στην εξοχή, όταν μάζευαν τις ελιές. 

Ο χοίρος των Χριστουγέννων ήταν η βασική πηγή κρέατος για αρκετές εβδομάδες. Φυσικά αναφερόμαστε σε μια δίαιτα εξαιρετικά φτωχή σε κρέας, την περίφημη διατροφή της Κρήτης (Μεσογειακή Διατροφή), που χάριζε στους Κρητικούς των παλιότερων δεκαετιών υγεία και μακροζωία. 


Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο από το χοίρο των Χριστουγέννων, για κάθε κομμάτι του ζώου υπήρχε κάποια χρήση. Ακόμα κι αυτή η ουροδόχος κύστη, η «φούσκα» όπως λέγεται, πλυνόταν και καθαριζόταν και μετά φουσκωνόταν και γινόταν μπάλα, πολύτιμο δώρο για τα παιδιά της εποχής εκείνης. 


Χριστουγεννιάτικη γιορτή 2011-12 (1)

Φέτος πολύ πιθανό με τις αγαπημένες συναδέλφους να καταλήξουμε σε μια αλλιώτικη γιορτή!!

Θα κάνουμε "Τα παλαιϊνά Χριστούγενα τση Κρήτης"!!

Σήμερα μας ΄ςπιασε δημιουργικός οίστρος και σκεφτήκαμε τα σκηνικά....παλιά σπίτια χωριού... όπου μια γριά θυμάται πως ήταν τα παλιά Κάλαντα... Μόλις καταγράψουμε τα λόγια θα το ανεβάσω στη σελίδα γιατί θα είναι πραγματικά αξιόλογο!

Τα παιδιά θα μάθουν οι μεγάλοι θα θυμηθούν και καιρός να ξαναβρούμε τις ρίζες μας!!!!! Το έργο θα περιέχει λαογραφικά στοιχεία του τόπου μας (Ζαρός) και θα τραγουδήσουμε φυσικά τα Κρητικά κάλαντα!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...