Σπορά _ Φυτά- Πολυσπόρια

Το νέο μας θέμα είναι η σπορά! Η αγαπημένη μου φθινοπωρινή αγροτική δραστηριότητα!
Μιλήσαμε βιωματικά καθότι είμαστε και αγροτο- κτηνοτροφική περιοχή.
Είδαμε βίντεο στο ίντερνετ για το όργωμα και τη σπορά τα παλιά χρόνια και σήμερα!
Εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας με λέξεις όπως : όργωμα, αλέτρι, σπορά, σβάρνισμα, θέρισμα.
Βάλαμε τη λέξη Οο  όργωμα στο λεξικό μας.
Κάναμε αυτοσχεδιασμό και δραματοποίηση της σποράς.

Ο γεωργός (το χέρι αριστερά) σπέρνει το σπόρο

ο σπόρος μπαίνει σστο οργωμένο χώμα

Έρχεται η βροχή

Έρχεται και ο ήλιος

Τα φυτά μεγάλωσαν και τα χαϊδεύει το απαλό αεράκι

Μιλήσαμε για το τί χρειάζεται το φυτό για να αναπτυχθεί.

Φέραμε σπόρους στο σχολείο και τους κολλήσαμε σε ένα μεγάλο χαρτόνι φτιάχνοντας έναν πίνακα αναφοράς των σπόρων, τον οποίο έγραψαν μόνα τους τα παιδιά. Σε κάθε ευκαιρία ασχολούμαστε με τη φωνολογική επίγνωση.

Βάλαμε σε χρονική σειρά την διαδικασία της σποράς με εικόνες που έκοψαν και κόλλησαν τα παιδιά.

Φυτέψαμε σπόρους ότι ήθελε ο καθένας, φακές , φασόλια, στάρι κτλ.

Κάνουμε ακόμα εβδομαδιαία παρατήρηση και καταγραφή της μορφής των σπόρων σε ατομικό χαρτί και μετράμε το ύψος των βλασταριών με χάρακα που τους έφτιαξα εγώ για να ναι πιο εύκολη η μέτρηση, καταγράφοντας και τον αριθμό.

Φυτέψαμε σε φελιζόλ από κάποια συσκευή το οποίο είχε βαθουλώματα, διάφορους σπόρους (διαφορετικούς) και κάνουμε παρατήρηση για το ποιό φυτό αναπτύσσεται πιο γρήγορα, ποιό γίνεται πιό χοντρό το βλαστάρι του, τη διαφορά στα φύλλα τους, στο ύψος κτλ.



Βρήκαμε τη συνταγή για πολυσπόρια! Καταγράψαμε τα υλικά και τη διαδικασία, μαγειρέψαμε και δοκιμάσαμε αυτό το έθιμο των Εισοδίων της Θεοτόκου!

Μπουρμπουρέλια-πολυσπόρια στη γιορτή της Παναγίας της «Μισοσπορίτισσας» (21 Νοεμβρίου)

Τα “Μπουρμπουρέλια” είναι μία θρησκευτική γιορτή των γεωργών που ξεκινά από τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού.

Κατά την ημέρα αυτή, 21 Νοεμβρίου ημέρα των Εσοδίων της Παναγίας, οι γεωργοί των νησιών μας πήγαιναν στην εκκλησιά του χωριού τους κάποια ποσότητα από τους καρπούς που προόριζαν για τη σπορά των χωραφιών τους για να ευλογηθούν, όπως στάρι, κουκιά, φακές, ρεβίθια, καλαμπόκι, ψάρα, κ.ά.

Μετά την ευλογία της Παναγίας ένα μικρό μέρος από τα όσπρια αυτά βράζονταν όλα μαζί στην κατσαρόλα και αποτελούσαν το φαγητό εκείνης την ημέρας, ενώ την υπόλοιπη ποσότητα την έσπερναν στα χωράφια τους.

Η ονομασία “Μπουρμπουρέλια” προέρχεται από το ότι οι καρποί αυτοί, τα όσπρια, βράζουν όλα μαζί στην κατσαρόλα δηλαδή “παίρνουν μπούρμπουλα”, μπουρμπουλίζονται!

Τα  δημητριακά αποτελούν ένα νόστιμο πιάτο, απαραίτητο για το τραπέζι στις 21 Νοέμβρη! Φασόλια, φακές, ρεβύθια, μπιζέλια, στάρι, καλαμπόκι, κουκιά (φούλια) κ.α. – που μπαίνουν από βραδύς στο μούσκιο που βράζονται το πρωί για να φαγωθούν με πολλή όρεξη και να ευχηθούν όλοι “και του χρόνου”!

Ο κύκλος των χριστουγεννιάτικων εθίμων ξεκινάει με ένα είδος «άτυπης εισαγωγής»: τη γιορτή της Παναγίας της «Μισοσπορίτισσας» (21 Νοεμβρίου), κατά την οποία το παραδοσιακό μενού της ημέρας περιλαμβάνει «πολυσπόρια», ή, αν θέλετε «μπουρμπουρέλια» δηλαδή βρασμένα μαζί όσπρια όλων των ειδών. Αν γυρίσουμε το βλέμμα μας πίσω απ’ αυτή τη λεπτή γραμμή και αναζητήσουμε τη συμβολική σημασία της «μισοσπορίτισσας» πέρα από την καθαρά θρησκευτική της διάσταση, θα ανακαλύψουμε ότι η γιορτή τοποθετείται στα μέσα περίπου της γεωργικής περιόδου, όταν οι πρώτοι καρποί – σημάδια για τη σοδειά έχουν αρχίσει να φαίνονται, και ο αγρότης εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για όσα μέχρι τότε του έχει δώσει η μάνα γη και την ελπίδα ότι οι καρποί που κρύβει μέσα της και θα δώσει στη συνέχεια, θα επαρκέσουν για το υπόλοιπο του χρόνου. «Μισό ‘φαγα, μισό ‘ σπειρα, μισό ‘χω να περάσω» είναι το λαϊκό μόττο της γιορτής.

Ο συμβολισμός της «Μισοσπορίτισσας» αναφέρεται σε μια εποχή που η σχέση του ανθρώπου με τη γη και τους καρπούς της ήταν άμεση, σε μια εποχή που ο άνθρωπος αγωνιζόταν σώμα με σώμα με τα στοιχεία της φύσης για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Σε μια εποχή που η φύση ήταν για τον άνθρωπο μια άγνωστη, φοβερή ομορφιά, όπου κυριαρχούσαν απειλητικές και εξώκοσμες δυνάμεις, ιδιαίτερα το χειμώνα, όπου η μέρα ήταν μικρή και το σκοτάδι της νύχτας μακρύ, και ασφαλώς δεν υπάρχει ηλεκτρισμός για να φωτίσει το απόλυτο σκοτάδι. Οι παραδοσιακές εθιμικές πράξεις από την άποψη αυτή, όπως τα «μπουρμπουρέλια» της μισοσπορίτισσας είχαν και μια τελετουργική σημασία: Στόχευαν στο να εξευμενίσουν τις δυνάμεις της φύσης, όχι να τις τιθασεύσουν, αλλά και να τις πάρουν με το μέρος τους για να πάει καλά η χρονιά: Να βλαστήσουν οι καρποί και τα δέντρα, να είναι αρκετή η σοδειά, να είναι ήρεμες οι θάλασσες, να κρατηθεί μακριά η (απροσδιόριστη) αρρώστεια και το κακό.

Υλικά

250 γρ.καλαμπόκι καθαρό βιολογικό
250 γρ.σιτάρι
2-3 κοφτές κουταλιές σούπας αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλλα τριμμένη
1/8 κουτ.γλυκού γαρύφαλλο τριμμένο
1/2 φλυτζάνι καρύδια ( προαιρετικά)
1 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
1 κουτ.γλυκού αλάτι

Εκτέλεση

Πλένουμε καλά το σιτάρι και το καλαμπόκι.
Τα βάζουμε σε καθαρό νερό να μουσκέψουν μια νύχτα.
Την επομένη,τα βράζουμε για 1 ώρα στη χύτρα,με 2 λίτρα νερό περίπου.
Μόλις βράσουν προσθέτουμε το διαλυμένο αλεύρι σε λίγο ζωμό και τα υπόλοιπα υλικά.
Σερβίρονται ζεστά,προσθέστε κι άλλη ζάχαρη αν θέλετε.