Ήρθε λοιπόν ο καιρός να ασχοληθούμε με το Φθινόπωροοο....

Βέβαια αυτή την εβδομάδα όπως καταλάβατε θα ασχοληθούμε με τα φρούτα του φθινοπώρου και ειδικότερα το σταφύλι!


Μεσογειακή Διατροφή. Λαχανικά & Φρούτα Φθινοπώρου. Καλόσακας Μάκης Chef - Καθηγητής Εκπαιδευτικού Ομίλου LE MONDE.

Φτάνοντας λοιπόν στην εποχή όπου οι συνθήκες εργασίας σε σχέση με την καλοκαιρινή ξεκούραση είναι ολοένα και πιο αυξημένες, υπάρχει η ανάγκη για μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή, με μεσογειακό πρότυπο και με βάση πάντα τη εποχικότητα των φρέσκων προϊόντων. Είναι η εποχή όπου «ανασυντάσσεται» ακόμα και η ίδια η φύση προσφέροντας μας προς το τέλος τους, τα λαχανικά και τα φρούτα του καλοκαιριού, και δίνοντας μας τα πρώτα φρούτα και λαχανικά του φθινοπώρου.
Αυτή την εποχή, μπορούμε να βρούμε πολύ νόστιμα αντίδια, λάχανα, πράσα, αχλάδια, μήλα, ανανάδες, σταφύλια, σε άριστη ποιότητα και διαφορετικά είδη, όπως επίσης και όλα τα φρούτα και λαχανικά που πλέον βρίσκουμε όλο τον χρόνο σε αφθονία. Όπως είναι γνωστό πλέον, η μεσογειακή διατροφή στηρίζεται στα φρούτα και τα λαχανικά και περιλαμβάνει συνάμα δημητριακά, ρύζια, ζυμαρικά, γαλακτοκομικά προϊόντα, το αγνό μας ελαιόλαδο και πολύ λίγο επεξεργασμένα τρόφιμα.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούμε λίγο στην διαδικασία της προετοιμασίας και της μαγειρικής των λαχανικών . Οι τροφές που πρέπει να χρησιμοποιούμε, εκτός του ότι θα πρέπει να μην είναι ούτε πολύ άγουρες αλλά ούτε και παραγινωμένες, θα πρέπει να είναι και όσο το δυνατό λιγότερο επεξεργασμένες. Τα λαχανικά μας ,είναι προτιμότερο να τρώγονται ωμά ή ελάχιστα μαγειρεμένα, σε ήρεμες, χαμηλές θερμοκρασίες και προτιμότερα στον ατμό , καθώς πλέον γνωρίζουμε ότι με το μαγείρεμα τους στο νερό χάνουν πολλά από τα πολύτιμα θρεπτικά τους συστατικά .
Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε, ότι καταναλώνοντας ωμά λαχανικά και φρούτα κατά την διάρκεια της ημέρας, βοηθάμε τον οργανισμό μας να αποβάλει τις τοξίνες που δημιουργούνται, και διατηρούμε το ανοσοποιητικό σύστημα σε καλύτερη κατάσταση. Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε το τηγάνισμα τους ή το δυνατό τσιγάρισμα τους γιατί κατά την διάρκεια αυτού του μαγειρέματος παράγονται στοιχεία οξείδωσης που κάθε άλλο παρά ωφελούν τον οργανισμό μας. Μια ακόμα καλή λύση μαγειρέματος των λαχανικών, είναι το ψήσιμο τους στην σχάρα, χωρίς την προσθήκη λιπαρής ουσίας , παρά μόνο φρέσκο και αγνό ελαιόλαδο μετά το τέλος του μαγειρέματος.
Και να θυμάστε, ότι τα πολλά και μικρά γεύματα, γεμάτα φρούτα και λαχανικά της κάθε εποχής ωμά είτε σε χυμούς, βοηθάνε τον οργανισμό να αντεπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες εργασίας και προσφέρουν πνευματική και σωματική ευεξία.

Το φθινόπωρο από κάποιο σχολείο Α' Δημοτικού

Το Φθινόπωρο στη Λαική μας Παράδοσηhttp://users.sch.gr/vaxtsavanis/index.html

Το Φθινόπωρο, είναι λέξη ελληνική που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Σημαίνει την εποχή που τελειώνουν τα φρούτα, ή που έρχεται μετά τα φρούτα, «Μετόπωρον». Ο λαός τη λεει και «χειμόπωρο», «χυνόπωρο», «μοθόπωρο», «ψιμόπωρο» ή «στενοκαίρι». Είναι δεμένο άρρηκτα με τον άνθρωπο της υπαίθρου, το γεωργό, τον κτηνοτρόφο… Είναι η εποχή των χρωμάτων, των αρωμάτων και των γεύσεων! Η εποχή της χαράς και της συγκομιδής, μα και της έντασης, της δουλειάς και της προετοιμασίας για τις δύσκολες ημέρες του Χειμώνα που έρχεται…  Πρώτος μήνας του Φθινόπωρου ο Σεπτέμβριος, αλλά και «Πρωτόμηνας» του εκκλησιαστικού χρόνου. «Αρχή της Ινδίκτου», ήτοι του νέου εκκλησιαστικού έτους. Είναι ο έβδομος μήνας στο μηνολόγιο των Ρωμαίων και αντίστοιχος προς τον Αττικό «Βοηδοδρομιώνα». Εκλαϊκευμένα ονοματίζεται «Σεπτέβρης», «Σεπτέμπρης» ή «Θεσέμπρης». Από τις γιορτές που συναντάμε σ’ αυτόν ονοματίζεται «Σταυρός», «Σταυριάτης» ή «Αι Νικήτας». Αλλά «Τρυγητής» και  «Βεντεμάς» (βένδεμα: ο τρύγος και κάθε συγκομιδή) λόγω του τρύγου ή «Σποριάρης» λόγω της προετοιμασίας για τη σπορά. Στη συνείδηση των ανθρώπων της υπαίθρου είναι ο μήνας του τρύγου, που του δίνει χαρά το ξεφάντωμα στ’ αμπέλια. Που του δίνουν γεύση τα μουστόγλυκα, οι μουσταλευριές, τα μουστοκούλουρα και οι μουστολαμπάδες από μουστόμελο (πετιμέζι) και καρύδια. Που του δίνουν άρωμα τα ώριμα φρούτα, και χρώματα τα φύλα που σιγά - σιγά κιτρινίζουν για να πέσουν.Όμως στην ψυχή όλων μας ο Σεπτέμβρης, συνδέεται με το πρώτο καρδιοχτύπι από το πρώτο κουδούνισμα ή τη «δασκαλοκαμπάνα» παλιότερα,  της πρώτης ημέρας μας στο σχολείο…Δεύτερος μήνας του Φθινόπωρου ο Οκτώβριος. «Οκτώβρης Οκτωβράκης, το μικρό καλοκαιράκι» λεει το μικρό καιρικό ρητό, που εξηγεί την καλοκαιριάτικη αναλαμπή του Φθινόπωρου που δίνει χίλιες ευκαιρίες στον άνθρωπο της υπαίθρου να οργώσει, να σπείρει, να μαζέψει ξύλα, να φυτέψει λαχανικά, να κάνει τις προμήθειες για το χειμώνα σε ρούχα και φαγώσιμα, να κατεβάσει τα κοπάδια στα χειμαδιά… Στην αρχαιότητα ο μήνας Οκτώβριος αντιστοιχούσε στο μήνα «Μαιμακτηριώνα», από την αντίστοιχη γιορτή του Δία Μαιμάκτη (Χειμωνιάτικου) από τον οποίο οι άνθρωποι ζητούσαν τις προσωρινές καλοσύνες του για να σπείρουν. Και σήμερα ο μήνας αυτός είναι συνδεμένος με τη σπορά. «Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οκτώ σωρούς δεν έκανες!» Γι αυτό και ο λαός τον ονοματίζει «Σπάρτη». Όμως από τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου στις 26, τον ονοματίζει και «Αγιοδημήτρη» ή «Αϊδημητριάτη». Η εορτή του Αγίου Δημητρίου, πέρα από μεγάλη θρησκευτική εορτή, ήταν πάντα δεμένη και με πολλές συνήθειες της αγροτικής ζωής. Τότε κλείνονταν ή έληγαν οι μισθώσεις, οι «σεμπριές» και οι εμποροοικονομικές κοινοπραξίες για το χειμωνιάτικο εξάμηνο. Απ’ τ’ Αϊδημητριού οι νοικοκυρές άλλαζαν το νοικοκυριό τους με χειμωνιάτικο, κρεμούσαν βαρείες κουρτίνες, έβγαζαν χειμωνιάτικα στρωσίδια, και στις εκκλησιές οι άνθρωποι φορούσαν τα χειμωνιάτικα. Τη μέρα αυτή ανοίγεται και πρωτοδοκιμάζεται το καινούργιο κρασί, αφού πρώτα πάνε ένα μπουκάλι στην εκκλησία να το ευλογήσει ο παπάς. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας π.χ. στον Έβρο, στο Θεσπρωτικό, στη Φιλιππιάδα, στην Αιτωλία, στη Σπερχειάδα, στον Ορχομενό η θρησκευτική γιορτή πάντα συνταιριαζόταν με εμποροπανήγυρη. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε τον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης που από τον μεσαίωνα αποτελεί τόπο θρησκευτικής συνάντησης των πιστών απ’ όλα τα Βαλκάνια. Εδώ σε συνδυασμό με τη θρησκευτική γιορτή γίνονταν τα κοσμικά «Δημήτρια», ψυχαγωγική και εμπορική σύναξη, ο πρόδρομος σα να λέμε της σημερινής «Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.»Τελευταίος μήνας του Φθινόπωρου, ο Νοέμβριος, είναι κι ο βασικός προάγγελος του Χειμώνα. Το Μήνα αυτό, του Αγίου Φιλίππου, αρχίζει το σαραντάημερο και η προετοιμασία των πιστών με νηστεία και προσευχή για τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, τα Χριστούγεννα. Ο μήνας αυτός έχει πολλές δουλειές για τους ανθρώπους της υπαίθρου που πρέπει γρήγορα να τελειώσουν λόγω του επερχόμενου χειμώνα, γι αυτό του έχουν δοθεί και πολλά χαρακτηριστικά ονόματα. Τον λένε «Βροχάρη» για τις πολλές του βροχές, «Νιαστή» για τα τελευταία νεάσματα ή υνάσματα (οργώματα) της γης, «Παχνιαστή» για το κλείσιμο των ζώων στο παχνί, και «Χαμένο» για το λίγο χρόνο δουλειάς που μένει, επειδή η μέρα τώρα είναι πολύ μικρή και πάει χαμένη. Λόγω των γιορτών του, τον λένε και «Αϊστράτηγο» ή «Αϊταξιάρχη», «Αϊφίλιππα» και «Αγιαντριά» ή «Αντριά». Τον λένε ακόμα και «Μεσοσπορίτη» από τη γιορτή της Παναγίας της Μισοσπορίτισσας στις 21. Την Παναγία αυτή  τη λενε και «Αρχισπειρίστρα» ή «Αποσοδειά». Τη μέρα αυτή ο γεωργός πάντα έπρεπε να έχει αποσπείρει και να λογαριάζει για το συνολικό του εισόδημα, διαφορετικά… «Μισό ’σπειρα,  μισό ’φαγα, μισό ’χω να περάσω!» Έτσι τελειώνοντας τη σπορά ο αγρότης, την εμπιστευόταν στην Παναγία που την έκανε προστάτρια της παραγωγής, και της πρόσφερε μια ευχαριστήρια πανσπερμία, βρασμένο σιτάρι ανακατεμένο με ροϊδόσπορους, αμύγδαλα και σταφίδες που τα πήγαινε στην εκκλησία να τα ευκογήσει ο παπάς. Όμως και στο σπίτι εκείνη τη μέρα κάνανε τα «πολυσπόρια» ή «μπούλια» ή «μπουσμπέλια» ή «πολυκούκια». Νοστιμιά από σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, κουκιά, ρεβίθια, φασόλια, μπιζέλια, φακές κ.λ.π. όλα σοδειά εκείνης της χρονιάς, που τα βράζανε όλα μαζί και τα τρώγανε για το καλό που πέρασε ή για το καλό που πρέπει να συνεχιστεί. Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα, όπου οι Αθηναίοι τον αντίστοιχο μήνα τους «Πυανεψιώνα», έβραζαν κουκιά με σχετική πανσπερμία και τα έτρωγαν για να γιορτάσουν την πρόσφατη συγκομιδή. Με το αρχίνισμα του ελιομαζέματος που σε πολλές περιοχές κρατάει μέχρι τα μέσα του Χειμώνα, φεύγει ο Νοέμβριος και το Φθινόπωρο, για να το διαδεχθεί ο Δεκέμβριος και ο Χειμώνας με τα κρύα, τα χιόνια και τις μεγαλογιορτάδες…*Σημείωση: Τα λαογραφικά στοιχεία πάρθηκαν από το βιβλίο «Τα Φθινοπωρινά» του Δ. Λουκάτου. Εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ.Επιμέλεια : Ιωάννης  Γ Ασημακόπουλος

Τα φρούτα του φθινοπώρου

Αχλάδι. Το φρούτο που λαχταρά λάδι (Αχ - λάδι).



Μήλο: Το φρούτο που προσέχει την υγεία μας. Επειδή έχει σκληρό φλοιό μας διατάζει να μην το φάμε όλο (μη - όλο = μήλο)

Μηλίτσα μου μηλίτσα μου δώσε μου ένα μήλο, να το χαρίσω και εγώ να κάμω ένα φίλο.
Μηλίτσα μου μηλίτσα μου τι κρύβεις μες στα φύλλα? Κρύβω αγάπη αληθινή και ένα τσουβάλι μήλα.
Μηλίτσα μου μηλίτσα μου για σπάνε τα κλαδιά σου? Γιατί ει ν' πολλά τα μήλα μου και φταίνε τα έντομα σου.

Όλα τα δένδρα και φυτά έχουν καρποφορία, μόνο αν πάνε οι μέλισσες εις την ανθοφορία.

Λαχανικά-Φρούτα εποχών

ΤΡΩΤΕ ΑΦΘΟΝΑ ΦΡΟΥΤΑ & ΛΑΧΑΝΙΚΑ, ΠΑΝΤΑ ΕΠΟΧΗΣ & ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΛΑΧΑΝΙΚΑ  ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ Κολοκύθια, Ντομάτες, Μπρόκολα, Λαχανάκια Βρυξελών, Παντζάρια, Κουνουπίδι, Μαρούλι, Καρότο ΦΡΟΥΤΑ  ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ Πεπόνι, Σταφύλι, Μπανάνα, Μήλα, Αχλάδια ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΧΕΙΜΩΝΑ Πράσο,  Λάχανο, Παντζάρια, Κρεμμύδια φρέσκα, Μαρούλι, Σπανάκι, Ραδίκια, Καρότα, Φοινόκιο, Κάρδαμο, Αβοκάντο ΦΡΟΥΤΑ ΧΕΙΜΩΝΑ Πορτοκάλια, Μανταρίνια, Μήλα, Αχλάδια, Ανανάς, Γκρέϊπφρουτ, Κυδώνια

\

Σταφύλι

 ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Τα σταφύλια είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β, C,  ενώ η φλούδα τους περιέχει το συστατικό ρεσβερατρόλη η οποία σύμφωνα με έρευνες περιορίζει όλα τα στάδια εξέλιξης του καρκίνου δρώντας προληπτικά κατά της νόσου. Περιέχουν επίσης φλαβονοειδή που ασκούν καρδιοπροστατευτική, αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή και αντιελκωτική δράση.

Το σταφύλι, εκτός από νόστιμο και θρεπτικό φρούτο, είναι και φάρμακο κατά της δυσπεψίας, της δυσκοιλιότητας, της χρόνιας κολίτιδας, της ατονίας και των αιμορροΐδων. Πολλές από τις θεραπευτικές ιδιότητες των σταφυλιών αποδίδονται στην καθαρή γλυκόζη (το σταφυλοσάκχαρο), καθώς απορροφάται και αφομοιώνεται αμέσως από τον οργανισμό, δίνοντάς του ενέργεια και ευεξία.

φροντίδα και αναζωογόνηση του προσώπου με σταφύλι

Εχθρικό περιβάλλον.....

Έργα τέχνης

Κλωντ Μονέ - νεκρή φύση με μήλα και σταφύλια

http://hoocher.com/Claude_Monet/Claude_Monet.htm

Φραντσίσκο Γκόγια- ο τρύγος ή το φθινόπωρο

http://www.museodelprado.es/en/the-collection/online-gallery/on-linegallery/

obra/the-grape-harvest-or-autumn/

Καραβάτζιο – Βάκχος κ.α.

http://www.caravaggio.com/preview/collection.html

Δ. Φιλιππότης – Νέος που τρώει σταφύλια, σελ. 27

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1995/04/02041995.pdf

Ο μήνας Σεπτέμβριος στο ημερολόγιο Les Tres Riches Heures du Duc de Berry, 15ος

αι. - Μουσείο Conde, Σαντιγί, Γαλλία

http://www.christusrex.org/www2/berry/f9v.html

Τρύγος στο Τυρόλο Πέτερ Σεβερίν Κρόγιερ

http://www.1artclub.com/wine-harvest-in-tyrol-2/

Ο τρύγος – ταπισερί από το μουσείο Κλυνί, Παρίσι

http://www.tapestry-art.com/detail.html?item_code=ME032

Φωτογραφίες σχετικές με το αμπέλι και τον τρύγο από τα λευκώματα:

του Τάκη Τλούπα»

«Η Ελλάδακαι «Η Ελλάδα του μόχθου», Συλλογή Ν. Πολίτη.

Ποιήματα - Μύθοι

•

Τσιριτρό, του Ζ. Παπαντωνίου

http://www.snhell.gr/kids/content.asp?id=64&cat_id=2

•

Το καλοκαίρι, του Γ. Ρίτσου, από τα "Άπαντά" του, εκδ. Κέδρος

•

Ο Παππούλης, από τη συλλογή «Η αυγούλα» του Βασίλη Ρώτα

•

Μύθοι του Αισώπου: Ο Γεωργός και τα παιδιά του, Η αλεπού και τα σταφύλια.

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1049&Itemi

d=83&limit=1&limitstart=0

Ειδικό αφιέρωμα στον τρύγο με πλούσιο υλικό (εικόνες και κείμενα) στο σύνδεσμο:

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1999/08/29081999.pdf

Συνταγή: Τα Μουστοκούλουρα

Υλικά

•

1½ κουτ. γλυκού σόδα φαγητού

•

1 κουτ. γλυκού γαρίφαλο

•

2 κουτ. γλυκού κανέλα

•

½ κουτ. γλυκού μοσχοκάρυδο

•

2 κουτ. σούπας κονιάκ

•

2 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού

•

4 κούπες αλεύρι

•

1 κούπα πετιμέζι

•

½ κούπα ελαιόλαδο

Διαδικασία

Σε ένα μπολ ετοιμάζουμε τη ζύμη για τα μουστοκούλουρα. Έτσι, ρίχνουμε, όλα τα

μπαχαρικά και το κονιάκ. Συνεχίζουμε με το χυμό λεμονιού, το πετιμέζι και το

ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε καλά το μίγμα και τέλος προσθέτουμε το αλεύρι. Αρχικά

ανακατεύουμε και στη συνέχεια ζυμώνουμε, μέχρι να πετύχουμε σφιχτή ζύμη.

Έπειτα πλάθουμε τα κουλουράκια με τα δυο μας τα χεράκια. Τα τοποθετούμε σε

λαδωμένο ταψί, για να μην κολλήσουν και τα ψήνουμε στους 180

λεπτά της ώρας.

οC, για 20-30












        


                

μόλυνση.....
καυσαέριο.....
άγχος....όλα μα ὀλα επικάθονται στην επιδερμίδα του προσώπου.....
του κλείνουν τους πόρους...
δεν το αφήνουν να ανασάνει.....
για αυτό πρωί και βράδυ απαιτείται ο σωστός καθαρισμός του....
ένας από τους πολλούς τρόπους καθαρισμού του προσώπου,ο οποίος του προσφέρει συν τις άλλοις και τροφή,και αναζωογόνηση,είναι ο καθαρισμός με χυμόσταφυλιού....
πως;
πλύνετε πάρα πολύ καλά ένα τσαμπί σταφύλι....
αν μπορείτε αφαιρέστε λίγο τις φλούδες και λιώστε τις ρόγες του σταφυλιούμε ένα πιρούνι....
τρίψτε τον πολτό που φτιάξατε στο πρόσωπό σας με ελαφριές κινήσεις.....
μετά ξεπλυθήτε με μπόλικο χλιαρό νερό........
αν στο πρόσωπό σας έχουν αρχίσει να σχηματίζονται ρυτίδες,ειδικά γύρω από την περιοχή των ματιών και του στόματος,να μια καταπληκτική μάσκα ομορφιάς με σταφύλι....

αφού πλύνετε πολύ καλά ένα τσαμπίσταφύλι,ξεφλουδίστε τις ρόγες και πολτοποιείστε τες......
αφήστε τον πολτό πάνω στο πρόσωπό σας στα σημεία που παρατηρείτε τις ρυτίδες,(προσοχή να μην πέσει μέσα στα μάτια σας)για είκοσι περίπου λεπτά....
μετά ξεπνύντε το πρόσωπό σας με χλιαρό νερό......
την μάσκα αυτή μπορείτε να την χρησιμοποιείτε όσο συχνά μπορείτε.....
το σταφύλι είναι μία από της πιο αναζωογονητικές και αναπλαστικές τροφές για το δέρμα του προσώπου.......
όποτε το βρίσκετε εκμεταλλευτείτε το....
μην το ξεχνάτε....

Σταφύλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Vitis Vinifera

Το σταφύλι είναι ο καρπός του αμπελιού. Το αμπέλι αλλιώς ονομάζεται και κλήμα (Vitis Vinifera), είναι αναρριχητικό φυτό και προιόντα του ο μούστος, το κρασί, το ξύδι και οι σταφίδες, ενώ μπορεί να γίνει και γλυκό του κουταλιού. Είναι γνωστό ως καρπός από την αρχαιότητα και αναφέρεται για πρώτη φορά στη Βίβλο. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες στην Ελλάδα, όπως η σουλτανίνα Κορινθίας. Γενικότερα διαχωρίζονται με βάση το χρώμα του, λευκό, κόκκινο και μαύρο. Το σταφύλι ιατρικά καταπολεμά την κατακράτηση των υγρών. Είναι πλούσιο σε κάλιο και βιταμίνες, έχει και αντιοξειδωτική αλλά και αντικαρκινική δράση, λόγω της ρεσβερατρόλης, που βρίσκεται στη φλούδα του.

Περιγραφή

Τα σταφύλια αναπτύσσονται σε τσαμπιά των εξι έως τριακοσίων ρωγών και μπορεί να έχουν μαύρο, σκούρο μπλε, κίτρινο, πράσινο, λευκό ή ροζ χρώμα.