Ένα ιερό χρέος μας έχει συγκεντρώσει σήμερα εδώ.
'Ήταν ένα φθινοπωρινό πρωινό του Οκτώβρη του 1940, ξημερώματα της 28ης, που στο πέρασμά της, η Ιστορία επέλεξε να χτυπήσει την φτωχική πόρτα της χώρας μας καλώντας την για μια ακόμη φορά να αγωνιστεί για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.
Η ιαχή του Έλληνα φαντάρου «ΑΕΡΑ» ακούγεται απ΄ άκρη σ΄ άκρη στα χιονισμένα και δύσβατα βουνά της Πίνδου τρέποντας τον επίδοξο κατακτητή σε ντροπιασμένο λιποτάκτη του πεδίου της μάχης.
Το παράδειγμα όμως των Ελλήνων στρατιωτών κι ολόκληρου του ελληνικού έθνους θα μείνει για πάντα στη μνήμη όλων. Μνημείο άσβεστο στις καρδιές όλων μας.
Ας αναρωτηθούμε όμως, ποια θα ήταν σήμερα η ανταπόκρισή μας σ’ ένα παρόμοιο κάλεσμα όπως αυτό του ’40; Θα ήμασταν έτοιμοι να στερηθούμε τις ανέσεις μας, την ευδαιμονία μας, τον καταναλωτισμό μας, τον ατομισμό μας και να αγωνιστούμε για τις αξίες μας;
Υπάρχουν κίνδυνοι που είναι ύπουλοι και γι’ αυτό ίσως επικίνδυνοι. Είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση. Κίνδυνοι που έχουν να κάνουν και με την εδαφική όσο και με την εθνική ακεραιότητα. Είναι ο κίνδυνος να χάσουμε την ταυτότητά μας ως έθνος, να αφομοιωθούμε πολιτισμικά, να πάψουμε να λειτουργούμε ως πρόσωπα με αυτοσυνειδησία, με γνώση της ιστορίας μας, με γνώση των παραδόσεων και του πολιτισμού μας. Και ποια είναι αυτά τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητά μας; Είναι πρώτα απ’ όλα η πίστη μας. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ορθοδοξία είναι στοιχείο κυρίαρχο της ταυτότητός μας. Οι ήρωες του 40 αγωνίσθηκαν ένα δίκαιον αγώνα, υπέρ των ιδανικών της φυλής, δηλαδή Πίστεως και Πατρίδος, διότι επικαλούνταν τον Θεό, την Κυρία Θεοτόκο και τους Αγίους σε βοήθεια, τόσον οι ευρισκόμενοι εις το μέτωπον, όσον και οι εις τα μετόπισθεν. Θείες Λειτουργίες, παρακλήσεις μετά δακρύων, εκτενείς δεήσεις και θερμόταταις προσευχές ελάμβαναν χώραν καθημερινά, και απ' άκρου εις άκρον της Ελληνικής γης. Επήκουσεν όμως ο Θεός τις ειλικρινείς ικεσίες των Ελλήνων,δέχτηκε την μετάνοιά τους και υπέγραψε την νίκη.
Έπειτα στοιχείο της ταυτότητάς μας είναι τα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ιδανικά ριζωμένα μέσα μας για περισσότερα από 2,5 χιλιάδες χρόνια.
Με τα στοιχεία αυτά οφείλει η παιδεία μας να γαλουχήσει τις νέες γενιές, για να τους διδάξει ότι οι άλλοι θα τους σέβονται και θα τους υπολογίζουν, όταν δεν απεμπολούν την ιστορία τους και τις παραδόσεις τους, όταν δεν δέχονται να ομογενοποιηθούν αλλά όταν διατηρούν ατόφια την κληρονομιά των προγόνων τους...
"οι λαοί δεν πεθαίνουν όταν έχουν όραμα και ιδανικά! "
Αν πρέπει κάτι να μείνει σε όλους εμάς, αν πρέπει κάτι να προτείνουμε στα παιδιά μας, είναι τούτο: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ! Να μάθουμε να αντιστεκόμαστε στην τυφλή εξουσία και δύναμη, στο άδικο, στην ευκολία του βολέματος, στους λογής συμβιβασμούς που μας επιβάλλουν οι περιστασιακά δυνατοί, στην κακή παγκοσμιοποίηση που κοιτάει να ισοπεδώσει τα πάντα, που θέλει να αλλάξει βιβλία ιστορίας για να μην υπάρχει στους νέους εθνική συνείδηση, αντίσταση στην κάθε είδους σκλαβιά!
Σε μια εποχή που ιδεολογίες και συστήματα κατέρρευσαν η ελληνική ιδέα αντέχει και πρέπει να συνεχίσει να αντέχει.. Επιβάλλεται να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τους προγόνους, για τα παλικάρια που έπεσαν στην Αλβανία, για τις ανώνυμες γυναίκες της Πίνδου που σχεδόν ξυπόλητες μετάφεραν τα πολεμοφόδια στους μαχητές
Επίβουλοι , σφετεριστές, άρπαγες και πλαστογράφοι ακουμπούν προκλητικά στο κατώφλι της πατρίδας. Μα η βροντερή φωνή του Γέρου του Μοριά μας θυμίζει πως …… “οι βιολιτζήδες άλλαξαν ,μα ο χαβάς μένει ο ίδιος”. Ας διατηρούμε στη μνήμη μας ότι οι πρόγονοί μας επέλεξαν να μαρτυρήσουν για να παραμείνουν αυτό που ήταν – Έλληνες ελεύθεροι – παρά να υποταχθούν και να χάσουν την αυτοσυνειδησία και την αξιοπρέπειά τους. Και τα κατάφεραν.
Σήμερα κιόλας να κάνουμε κι εμείς το ίδιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου